Wet Maximering Huurprijsverhogingen geliberaliseerde huurovereenkomsten

Op 23 maart 2021 heeft de Eerste Kamer het Wetsvoorstel Maximering Huurprijsverhogingen geliberaliseerde huurovereenkomsten aangenomen. Het doel van de wet is het beschermen van huurders in de vrije sector tegen te hoge stijgingen van de huurprijs. Vanaf het moment dat de wet in werking treedt is de jaarlijkse huurverhoging voor drie jaar gemaximeerd op de inflatie plus 1 procentpunt. Het gaat dus om een tijdelijke maximering. In 2021 gaat het daarom om 2.4% maximale huurprijsverhoging. De maximering geld voor alle nieuwe en bestaande huurovereenkomsten van woonruimtes. De wet treedt naar alle waarschijnlijkheid in op 1 mei 2021.

Uitzondering op de wet

Er is één uitzondering op de maximering van de huurprijsverhoging. Wanneer de verhuurder de woning heeft verbeterd, bijvoorbeeld door verduurzaming, mag de huurverhoging hoger zijn dan de inflatie plus 1 procentpunt. Wel moet de verhouding tussen de kosten van de verbetering en de huurprijsverhoging redelijk zijn.

Bestaande afspraken in huurovereenkomsten

Wanneer huurder en verhuurder een hoger percentage van huurprijsverhoging hebben afgesproken dan de inflatie plus 1 procentpunt, is dat beding nietig en komt de wettelijk maximale huurprijsverhoging daarvoor in de plaats. De huurovereenkomst hoeft dus niet tussentijds te worden aangepast, deze nieuwe regeling vervangt automatisch de indexeringsclausule in de huurovereenkomst.

Huurcommissie

De nieuwe wet regelt naast de maximering van de huurprijsverhoging ook dat huurders in de vrije sector een procedure bij de Huurcommissie kunnen starten over huurprijsverhogingen. Voorheen konden alleen huurders die een sociale woning huren dit.

Bekijk onze modellen van huurovereenkomsten voor de vrije sector:

• Huurovereenkomst zelfstandige woonruimte geliberaliseerd onbepaalde tijd
• Huurovereenkomst zelfstandige woonruimte geliberaliseerd bepaalde tijd